3-4 yaşlarında falandım herhalde love kelımesı lugatıma eklendiğinde. babama aşıktım o zamanlar kimseyle paylaşmak istemezdim onu, paylaşamazdım, annemden bile kıskanırdım. zaten babalar ve kızları arasında hep özel bir bağ oluşmuştur, değişik bir aşk bu hiç bitmeyen. Sonra büyükbabama, sonra büyükbabamla izlediğimiz entrikalı dizilerdeki tiplere, (5 yaşında bi veletim ama o zamanlar), sonrada büyüdükçe başkalarına falan işte. Sevgi konusunda şanslıydım aslında, ta küçüklükten bu yana çok mutlu bir çocuktum. çok yaramaz çok muzur tam bir cadıydım ama kendimi sevdirmesini de iyi bilirdim. çok severdi herkes beni (pek mütevaziyimdir). sevgi eksikliği hiçç çekmedim yani hayatımın hiç bir döneminde. sevgiyi baya baya yaşadım, çok sevilerek çok severek çok mutlu büyüdüm, şanslıydım. bir ara ilkokul zamanlarım falandı heralde, love yazılıydı herşeyim. birsürü aksesuarlar, kokulu defterler, silgiler, kalemler...çok modaydı o zamanlar ahaha, herşey love yazılı olmalıydı, manyaklık boyutundaydı. tüm kızlar arasında bi love çılgınlığı vardı. okul çıkışı tüm harçlıklarımzla kırtasiyeye koşar bir sürü bişiler alırdık. hatta daha fazla sticker kalem vs. almak için okulda yemek bile yemez tüm paramızı bunlara yatırırdık ve özenle saklardım hepsini. saçma sapan çocukluk takıntıları işte. küçüklüğümden süregelen değişik bir alışkanlıktı bunları saklamak falan. hala saklarım gerekli gereksiz herş eyiii (annemin çöp diye nitelendirdiği) anı diye saklarım ben her şeyii, her şeyiii...Sonra biraz daha büyüdükçe bu love takıntımın saçmalığını ve gereksizliğini iyice idrak ettim. Ne yani n'olcak ki üzerinde love yazılı herşey benim olsa? ve yine büyüdükçe bunlara hiç ihtiyacım olmadığını da farkettim. Dedim ya şanslıydım ben bu konuda, küçüklüğmden bu yana hep çok sevilen biri oldum. Çevrem hep güzel insanlarla doluydu, beni gerçekten çok seven bana değer veren insanlarla. tabi arada üzenler de oluyor ama büyüdükçe alışıyor insan. Şimdilerde hiçç ihtiyacım yok buna love falan gereksiz şeyler bunlar. buna ihtiyaç duyanlar bu kelimeyi sürekli telafuz edenler, bununla ilgili yazılar yazıp okuyanlar sürekli bu konuyu sorgulayanlar ya gerçekten sevgi eksikliği çekenler ya da cidden hiçç sevilmemiş, sevilmeyen insanlar. o yüzden kendimi şanslı hissediyorum. sevgiyi bu kadar güzel yaşayabildiğim için, bana sevmeyi böyle güzel öğrettikleri için, beni bu kadar sevdikleri için, onları çok fazla sevdiğim için. Love kelimesinin eksikliğini hiç çekmediğim, orada-burada aramayıp buna hiç ihtiyaç duymadığım için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder