Hayat üzerine o kadar cok sey var ki söylenecek; hayat bir de nereden ve hangi pencereden baktigimizlada ilgilidir, yani göreceli. Hep farkli yerden, farkli zamanda gecen bir yolculuk. Düslerimiz, hayallerimiz, yasanmisliklar, hayata eklenen kat kat motivler, renkler, degisimler, her defasinda yenilenen duygular. Gecmis, gelecek, simdiki zaman; nicelik degil, nitelikdir önemli olan.
Hayat nedir? biz neresindeyiz diye çırpınırken aslında birçok şeyin bizden çok uzaklarda bizi sallamayarak acımasızca bizi sadece yalnızlığa ittiğini farkettim bugün. bu daha önceleri aklıma gelen birşeydi aslına bakarsan ama gerçeklerin tokat gibi yüze vurulmasından sonra çıkıyormuş duyguların acısı.. Her şeyin aslında yolunda gittiğine inandığımız noktada birşeyler çekiyormuş bizi kenara ve öğütler veriyormuş… sıkılarak da olsa dinliyormuşuz onların sözlerini. ama kulağımızda öğütler, yüreğimizde sıkıntılar 'nasılsa denesem de olmayacak' diyerek devam ediyormuşuz o karanlık sokaktaki yürüyüşümüze. Bunlar olurken kalbimiz acılar çekiyormuş, aklımız fırtınalarda savruluyormuş, gözümüz birçok şeyi görmekten aciz olmuş.. zamanla anlıyoruz hayatın değil kendi benliğimizin neresinde olduğumuzu… onu anlarken de acı çekiyoruz. Bilmek her zaman huzur vermiyor insana. fikirleri, davranışları en çok etkileyen şeymiş bilmek. duygulardan kurnazmış bilgi. bilmek hep doğru olan değilmiş yani, her şeyi bilmek de iyi değilmiş. Çünkü bazen bildiğimiz herşey bizi mutlu edemeyebiliyor. Ya da doğru bildiklerimizin zamanla yanlış olduğunu yaşayarak öğrenebiliyoruz. Dedim ya bilmek çoğu zaman etkiliyor davranışlarımızı, fikirlerimizi ve hayatımızı.
Sonra sonra anlıyoruz neler yapabileceğimizi. nasıl davranacağımızı. neyin doğru neyin doğru değil- hangisinin bizi daha mutlu edebileceğini.
Şimdi öyle bir noktasındayımki hayatımın… bir adım atsam düşecek gibiyim. önümdeki yolun sonu uçurum değil ama hiç de kolay değil. bir sürü dar yol ve çakıllarla dolu, ayağımda ayakkabım yok ama. Yinede pes etmek yok. Önümde ne kadar zor, dar ve engellerle dolu yollar olsada asla pes etmek yok. Pes edecek kadar zavallı olmadım hiçbir zaman, ve olmayacağımda. Herşeye inat deneyeceğim ve hayatımı güzelliklerle yaşayacağım.
Kısaca hayat; Herkesin kendi hikayesini yazdığı, yazmaya çalıştığı fakat çoğu zaman ona sunulanı yaşamak zorunda olduğu zaman dilimi...
Ne kaybettirir, ne de kazandırır. O sadece öğretmeye devam eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder