26 Nisan 2010 Pazartesi

...

Kim olduğum ne dediğim ne yaptığım ne düşündüğüm ne söylediğim ya da ne söylemek istediğimin önemi var şu vakitlerde. Aklımda tek bir düşünce ve hangi yolu seçersem seçeyim neyi elersem eleyim beni oraya götürmesini istiyorum. tüm kalbimle. en yoğun duygularımla. Hiçbir şeyin önemi yok şimdi. Yapmak istediklerimi uygulamaya geçirdiğimde düşüncemle çelişkiler meydana getirse dahi sonuç aynı, sadece farklı yollardan. Uzatmıycam daha fazla. Saklamıycam da. Özledim, nedeni niçini yok! hem de fazlaca. Yanında olmak istiyorum, elini tutmak sadece. İyi mi, mutlu mu, beni özledi mi  yoksa aklına gelmeyecek kadar unuttu mu beni bilmek istiyorum. Eğer unuttuysa buna dayanabilir miyim onu da bilmiyorum. ama ben onun yanında olmak istiyorum. Ya da sadece sesini duymak, 1 kerecik dahi olsa sesini duymak, konuşmak. duygularım çok yoğun şu sıralar. Üzerinden onca vakit geçmişken ben kesinlikle unuttum derken hiç de sırası değilken bana onu hatırlatan onu bu denli özleten neydi ki bu kadar? Aslında özel olan hiçbir şey değildi. Birini özlemek için illa ki bir objeye fotoğrafa ya da herhangi bir dürtüye mi gereksinim duyar insan? Yok, vallahi yok. Ben hiç gerek duymuyorum. Son zamanlarda öyle kafamı kurcalıyor ki o. O kadar aklımdaki o. Düşünmeden duramadığımın yanı sıra inanılmaz bir özlem var şimdilerde. İsmini öyle çok telafuz ediyorum ki. sanki baktığım her yerde o var. Ya da ben öyle görmek istediğimden falan. Akıl veremiyorum bu hallerime. Bir gülüyor bir sebepsiz ağlıyorum. Bir çok kızıyor sonra hiç kıyamıyorum. Gündüzün normal seyrinde beni çok etkilemese de geceler fena şu sıralar. Ve en kötüsüde yapacak hiç bir şeyin olmayışı.
Farkındamısın hayatım senın yuzunden onca cevaplanmayan sorularla dolu. Nedenler niçinler o kadar meşgul ediyor ki beni. O kadar aklımdasın ki.  insanın kendi kendini kandırması gibisi yoktur bilirsin. kendimi kandırıyorum senin yüzünden! beynime oyun oynuyorum belki seni rüyalarıma sokarak. benim olabilme ihtimalinle olamama ihtimalini yarıştırıyorum sık sık. hep benim olabilme ihtimalin kazanıyor. objektif olan taraflarımı kaybettim sayende. haksızlığın haddi hesabı yok.
İstemesemde aklımdasın elimde olan bir şey değil ki. kalbim aklıma hükmediyor, beynimi yönetiyor adeta. istemesemde bu böyle.
Neyse demek istediğim; rüyalarıma hoşgeldin... küçük saplantılar edindim sayende. kendimi kandırmaya, üzmeye tam gaz devam ediyorum. Rüyalar benim. Seyrine de ben karar veriyorum. Evet hep benim istediğim gibi oluyor. Hep ben mutlu oluyorum, sen hep benim yanımda oluyorsun, hep benim oluyorsun. Ama bu benim rüyam. Buna da kimse karışamaz ya! Rüya da olsa bu böyle..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder