9 Nisan 2010 Cuma

kötü

Kötü bir gün olacağı sabahtan belliydi
Daha yatakta, tavana bakarken dedim “bu gün boktan bir gün!” olacak.Yani gözümü açtığım an bildim, açıklaması yok işte. Ve tahmin ettiğim gibi boktan tanımının yetersiz kaldığı rezalet ötesi bir gün geçirdim ve hala geçirmekteyim.Sabah küpemin tekini bulamamakla ardından fena bir mide ağrısıyla (-ki asla midem ağırmamıştır daha önce, ama beter bir şeymiş) başladım güne. Derken iç sıkılmalarım, fena halde daralmalarım ve aksilikler üst üste gelince sormayın gitsin yani. Kötüydü bu gün her şeyiyle kötü. Sıkıcı, gereksiz, iç karartıcı. Bir daha geri gelmesin cinsinden. Hafızamdan hemen çıkarmak istediğim hatta delete memory  yapmak istediğim bir gün falan. Oldukça fazla öfke, azıcık uykusuzluk, fazlaca huzursuzluk biraz da umutsuzluk falan. Oldukça gereksiz bir gün.
Bit artık lanet günn bitt, hiç sevmedim seni. Gelme bi daha olma lutfenn, gittt.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder