Hayal gücüm çok geniştir ve ta küçüklüğe dayanır bu. En olmadık olaylardan en alakasız sonuçlar üretebilirim ben. Hiç alakası olmayan şeylerden ilginç hikayeler türetebilirim. Evde tek başımaysam ve hafifte gök gürültülü bir geceyse hayal gücüm bana epey oyunlar oynar. Kapı eşiklerinin altından çeşitli varlıklar geçebilir mesela, ya da olmadık gölgeler görebilmem oldukça olasıdır. Kendime olmadık korkular yaşatabilirim. Az önce aslılardaydım, arka bahçelerinde oturduk falan da orda aklıma geldi esasında bunlar. En sevdiğim meyvelerdendir erik. Şöyle sulu sulu. Ekşi ekşi. Aslıların arka bahçelerinin az aşasında bahçesinde muhteşem eriklerin olduğu bi ev vardı, erikler köşk vari evin arka bahçesinde. Duvarın üzerinde eriklere ulaşmak oldukça rahat. Kalabalık bir arkadaş topluluğu erik mevsimi açıldığı gibi toplaşırdık oraya ve başlardık hakkı efendinin eriklerine saldırmaya. O zamanlar aslının annesi falan biz eriklere dalmayalım diye ‘bahçede kocaman çok salgırgan köpekler var sakın oraya gitmeyin’ gibi korkutucu biraz da tehdit edici uyarılar yapardı sık sık. 8-9 yaşında veletleriz o zamanlar , söylenilen her şeye inanıyoruz. Nasıl korkardım o duvarın üzerindeyken inanamazsın yani, elimi her bir dala uzattığım da sanki o vahşi devasa köpekler üzerime atlayacak beni yiyecekler falan zannederdim. Hem korkardım hem de yasak olan cezbeder lafının doğruluğundandır ki o duvarın üzerine çıkmaya can atardım. Kalbim yerinden çıkacak gibi olurdu o duvarın üzerinde, kalp atışlarım hızlanır, kan basıncım oldukça yükselirdi. Korku filmi gibiydi sanki. Neler canlandırırdım kafamın içinde. Aman tanrım. Ama bir de sorun bakalım o köpeklerle hiç karşılaştık mı, bizi hiç kovaladılar mı? Hayırrrr. Kafamda onca fikir türettiğim, korkudan tir tir titrediğim, bir sürü duyguyu aynı anda yaşatan o canavar köpeklerle bir türlü karşılaşadım ne yazik ki. eee çünkü öyle bişiy yok. Köşkte köpek falan da yok. Esasında ev sahipleri falan da ortalıkta yok. Ee ne var yani biz 3-5 erik alsak da yesek. Bizi korkutmasanız. Ya da biz hemen inanmasak falan. Baya güldük aslıyla az önce kendimize. ve sessizce köşkün ürkütücü arka bahçesine doğru yol aldık. Dikkatlice duvarın üzerine çıktık ve birkaç erik yürüttük gizlice.
İtiraf; o duvarın üzerine çıkmak eskisi gibi tat vermiyor, bizi korkutan kimse de yok artık, ve erikler de eskisi gibi güzel değil.
Böyle bişiler falan işte. Hakkı efendi ve duvar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder