Sadece aklıma geldiği için yazıyorum. öylesine, birden aklıma geldi ve o anı anımsadım için. Tarihi çok net hatırlamıyorum ama sanırım 3 yıl önsesiydi, temmuzdu aylardan herhalde… Çok güzeldi o yaz, muhteşemdi…Zekeriyaköydeydik hepimiz, bütün arkadaşlarım, bütün sevdiklerim, yanımda olmasını istediğim, beni mutlu eden herkes, yüzümü gülümseten herkes…
Sabah 8 de başlardı günün koşuşturması, tatlı koşuşturma… sabah erken kalkmak ilk kez o yaz bu denli güzeldi. önce kahvaltı yapılırdı hep beraber kalabalık bir grupla, ardından komik saçma ama o çok keyifli makara muhabbetler. Ardından güneşi tatlı tatlı tenimizde hissettiğimizde havuz zamanıydı…
Sonra tenis, işte en sevdiğim ann, yuppiii:) Agah, Alkan ve Eyüp hoca işte bana tenisi sevdirenler, benimle bıkmadan tenis oynayanlar, tenis maçı yapanlar, oviti bana sevdirenler…
Çok güzeldi o yaz çokkk…
Gülmekten yerlere yattığımız anlar, kulenin etrafında yakılan ateşler, ovitle ilgili anlatılan esrarengiz korku hikayeleri, gece kampları, gizli gizli içilen içkiler, şenlikler, eğlenceler, gecenin karanlığında yapılan tenis maçları,
basketbol maçları, su savaşları, traş köpükleriyle oynadığımız oyunlar,
yemekhaneden gizli gizli kaçırdığımız yiyecekler- içecekler, kameradan
birilerini gözetleyişimiz ve aklıma gelmeyen daha nice güzel anılar… İçinde ovit geçen o kadar güzel anım var ki, anlatacak o kadar çok şey var ki…
Bir keresinde saat 5 falan artık eve gitme saati gelmiş, servisleri bekliyoruz hepimiz. Alkan birden süper bir fikir attı ortaya, ”Aybikem neden bizi evine davet etmiyorsun? mesela yarın sabah kahvaltıya” evi Ovit’e en yakın olan bendim tabi, diğerleri ya Anadolu yakasında ya da sarıyere çok ters taraflarda oturuyorlardı. Emre, Mesut, Damla ve Necmiye’de Alkan’nın bu muhteşem fikrine onay verip destekleyince bana da kabul etmekten başka bir seçenek kalmadı haliyle…Derken sabah oldu, Damla sabahın 5indee, evet yanlışlık yok sabahın 5inde daha ben uyanmadan bize geldi:) Sonrasında Necmiye falan…Bahçede kahvaltımızı hazırladık güzelce, saat 7 ye falan geliyordu, Alkan’lar da geldiler. Tamamdık artık, bizim muhteşem kadro tamamdı. güzelce kahkahalar eşliğinde keyifli bir kahvaltı oldu, resimler falan da çekildik ölümsüzleştirdik bu güzel günümüzü… Sonrasında sık sık tekrarladık tabi bunu, sabahın 5inde arayıp 6sında yapılan kahvaltılar. onları anlatmıyorum bile…
İşte böyle güzeldi o yaz, hep güzel insanlar vardı etrafımda, çok sevdiğim insanlar, çok eğlendiğim insanlar.
Dedim ya sadece aklıma geldiği için yazdım, öylesine…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder