minik meleğe:)

Felaket bir şekilde bebek sevesim geldi şuan. her neyse falan değil direkt sevmek istiyorum, şimdi istiyorum. o bebek kokusunu içime çekip omzuma yatırıp öpüp koklamak istiyorum. minicik elleri, küçücük burnu, o tatlı yanaklarını öpüp öpüp yemek istiyorum resmen. Şuan o kadar ihtiyacım var ki buna, o dünya tatlısı minik meleğe o kadar ihtiyacım var ki. onun sevgisine falan. Bu duygularım hiç bu kadar yoğun olmamıştı şiddetle yeni doğmuş bi bebeği sevesim var şuan, dünyanın en güzel varlığını, içinde hiçbir kötülük barındırmayan tatlı minik bir meleği sevesim var yani şuan.

Etrafımı düşünüyorum, akrabalarımı oturduğum yeri falan…yok ama maalesef kimsenin böyle tatlı minik bir meleği yokk kii…şuan bebeği olan bi tanıdığım falan olsa bu soğuğa ve üşengeçliğime aldırmam istanbulun neresinde olursa olsun gidip severdim. yerdim onu birazcık, mıncıklardım, heryerini öpüp öpüp koklardım hiç üşenmezdim yani giderdim yanına o tatli meleği görmeye, o kadar sevesim geldi yani:)

Benim de burada tatli bir meleğim var aslında, bebeklik dönemini atlatıp 2,5 yaşında çocuk görünümlü çok bilmiş genç bir bayan olsa da o benim hala tatlı bebeğim, kokoşum, benim küçüklüğüm, her şeyimm

Halamın tatlı kızı yaren’im:) simsiyah zeytin gözlere, kıvır kıvır saçlara sahip minicik boyu ve kocaman aklıyla benim neşe kaynağım:) her akşam eve gelişimi zor bekleyen, gizli gizli odama girip ojelerimi, kremlerimi karıştırıp illa ki kendine makyaj yaptıran, topuklu ayakkabılarımı nerdeyse benden daha çok giyen, çantalarımı ,aksesuarlarımı takıp "hadi aybikemcim istinyeparka gidelim mi?" diyen tatlı cadım o benim…neyse lafın kısası madem kii yeni doğan bi bebek bulamadım o zaman bende gidip cadımı sevmeliyim, fena bi şekilde çocuk sevesim geldi çünküüü, sevgi patlaması yaşıyorum adetaa….hattaa gittim bileee