Tanıdığım en mükemmel erkek, çocukluk aşkım, kimseyle paylaşamadığım,
yanında kendimi prenses gibi hissettiğim, koluna girip dolaştığımda herkeze nispet yaparmışcasına baktığım, izlediğim dizilerdeki kızlara güzel dediğinde 1 hafta küs kaldığım, gecenin 2'sinde sırf ben istiyorum diye marketi açtırıp bana "şımarık bana" m.suyu ve gofret alan, canım sıkıldığında benı omuzlarına alıp dolaştıran, dünyanın en güzel mavi gözlerine sahip, bana hiç kıyamayan, 1 damla göz yaşım için tüm ev halkını sorguya çeken, benim üzülmeme ağlamama hiç dayanamayan şımarıklığımın baş mimarı, büyükbabaların şahı, canım, bitanem, tatlım ve daha ne güzel sıfat varsa isminin önüne getirebileceğim her şeyim ilk aşkım büyükbabammm...
Seni o kadar çok özlüyorum ki...
Keşke sen hep benimle olsaydın, yine ben sana sarılsaydım, birlikte uyusaydık, yine sen bana masallar anlatsaydın hani sonu hep mutlu biten hep benim istediğim gibi olanlardan. Yine sana kızsaydım haberler yüzünden sonra yine benim istediğim kanalı izleseydik.
Rakıyı da beraber içseydik, hani sen çok severdin ya...
Birlikte gezseydik İstanbul'u, keşfetseydik bilmediğimiz her yeri, chp yürüyüşlerine yine birlikte gitseydik, fb mi büyük gs mi? birbirimizi kızdırsaydık yine. Müziği son ses açıp yine birlikte dans etseydik, sen hemen yorulurdun ben sana masaj yapar öper ilacını verirdim.
Şuan sana o kadar ihtiyacım var ki, seninle konuşmaya, sana anlatmaya, seni dinlemeye, kucağında yatmaya, sana sımsıkı sımsıkı hiç bırakmadan sarılmaya...
Biliyorum sen beni görüyorsun, duyuyorsun, yanımdasın.
Sen benim canımsın, insan canını nasıl bırakabilir ki?
bedenin tatlı derin sonsuz bir uykuda ama ruhun benımle bunu biliyorum, hissediyorum, seni hissedebiliyorum...
Ama sen olmadan herşey çok zor geliyor, bu kadar erken olmamalıydı, bu kadar çabuk gitmemeliydin beni gerçeklerle bu iğrenç hayatla bu kadar çabuk tek bırakmamalıydın.
12 yaşındaydım gittiğinde, çocuktum daha anlamadım ki n'oluyoo...
Bilmediklerimi sormalıydım ben daha sana, beni okuldan sen almalıydın eskisi gibi, akşam yemeklerini birlikte yemeliydik, ben sana gazete okumalıydım, yemeği fazla kaçırdığında kızmalıydım sana sende bana susmam için dondurma almalıydın.
Seni çok ama çok özlüyorum.
Neden hayat bu kadar zor?
Neden ben bu kadar zorlanıyorum?
Yada hep bana mı gösteriyor hayat bu zor yüzünü?
Bu gece uyuduğumda lütfen rüyama gel, sarıl bana birsürü birsürü öp beni, hiç çıkma rüyamdan.
Seni çok çokk çokk seviyorum, canımın en içi, canımı verebileceğim tek kişi, kalbimin ebedi tek sahibi, herşeyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder