30 Temmuz 2010 Cuma

hoş geliyosuz, iyi ki geliyosunuz..

Hani hep çok kızdığım zaman var ya, yani aslında suçlusu o değil de üstlenen hep oluyor. Mecburi bir durum aslında. Ya da sığındığım bahanem. Evet bu çok daha doğru bir tanım sanırım; en iyi bahanem. Şimdilerde ise iyi bir arkadaşım oldu kendileri. 'zaman her şeyin ilacıdır' derler ve ben hep bu söze karşı duran taraf olurdum. İnanmazdım, saçma gelirdi ya da. Bana göre zaman unutturmazdı hiçbir şeyi, düzeltmezdi; hatta daha da batırırdı. Sevmezdim, hiç hem de.
Fakat şimdilerde bende katılıyorum, zamanla düzeliyor bir şeyler. Belki o olgunluğa erişmekle alakalı bir durum, belki de zaman gerçekten unutturuyor bazılarını. Bir zamanlar aklımdan çıkamayanlar şimdi gülüp geçtiklerim. Yani takıntıdan öte değiller –miş. Komik geliyor bir şekilde. Zaman ilaç oldu sanırım, zamanla geçti.
 Şimdi çok farklı hedeflerim var hayat adına; daha gerçekçi. 5 yıl sonra geri dönüp baktığımda pişman olmayacağım, hatta iyi ki yapmışım diyeceğim türden.
Ve öyle ki bunları düşünmek bile mutlu olmama yetiyor şuan. İnsanın hep bir hedefi olmalı, bir şeyler için çabalamalı, çırpınmalı, istemeli.. sen biraz çabalarsan eğer gerçekten istersen onlar oluyor zaten, yeter ki istemeyi bil. İstediğin şeye hayatında yer aç. Seni karşılayabilirim de, buna gerçekten inan ve o sana gelsin. Ve ben hayatımdan bir sürü şeyi çıkardım şuan; ailem ve dostlarım dışında. Kocaman yer açtım hayallerime. O kadar büyük ki, kollarım açık onları bekliyorum. Hepsinin yerleri hazır ve hepsi bana gelmek için can atıyor. Farkındayım, çünkü çok istiyorum ve onlarda bu kadar istenildiklerini bildikleri için benim olma yolunda çabalıyorlar, görüyorum.
Mutluyum, heyecanlıyım, hevesliyim, istekliyim..
O halde yeni hayatıma hepiniz hoş geliyorsunuz, iyi ki geliyorsunuz.. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder