Ben bazı kelimeleri sevmiyorum. Yok, yani sevmiyorum. Ha kullanmıyor muyum? Kullanıyorum, ama işte sevmiyorum. Ben kullanayım da, kimse bana bu şekilde karşılık vermesin. Olmaz mı? Ohaa bendeki bencilliğe bak yani.
Tamam, tamam bende demiycem artık bu kelimeleri, yani en azından dememeye çalışıcam. Azcık diycem ya da.
Bakarız (olumsuz olanı) : hani kelimeler vardır veya yorumlar vardır kişiden kişiye değişir ya.. bu da öyle bir kelime! Biri söyleyince olumlu bir BAKARIZ oluyor, biri söyleyince olumsuz...
Babam herhangi bir şeye bakarız derse, o kesin olumlu bi bakarızdır. Sonu kesin beni mutlu eder. Ama annem bakarız derse, genellikle bakmaz, sonu onu mutlu eder, -ki olumsuzdur mutlaka. Küçükkende öyleydi. Ya da arkadaşlarım falan da öyle. Herkesin bakarızı farklı. Biraz yanardönerli bir kelime bu. Herkese göre farklı. O yüzden onu da sevmiyorum. Bana sadece bakarızı babam söylesin.
Belki : Leş kelime. Ara kelime, kurtarıcı sanılan ama hiçbir zaman kurtarmayan kelime... tamamsa tamamdır, değilse değildir ya evet ya hayır bu kadar kesindir! Ortası yok bunun. Neden net olamıyoruz ki?
Hayır : olumsuzluk! Sev-mi-yor-ummm!!!! – biliyorum belki ve hayır birbirlerine çok benziyorlar ama belki duyacağıma hayırı duymayı tercih ediyorum en azından net ve kesin biliyorsun ki hayır... :)
Keşke : keşke öyle yapmasaydım, keşke böyle olmasaydı, keşke demeseydim, keşke gitseydim vs. vs. vs. oldu işte, şimdi napıcan ona bak! Niye bunu diyorsun ki? o zaman bir şeyi yapmadan evvel biraz daha düşün, keşke demeyiver!
Belki : Leş kelime. Ara kelime, kurtarıcı sanılan ama hiçbir zaman kurtarmayan kelime... tamamsa tamamdır, değilse değildir ya evet ya hayır bu kadar kesindir! Ortası yok bunun. Neden net olamıyoruz ki?
Hayır : olumsuzluk! Sev-mi-yor-ummm!!!! – biliyorum belki ve hayır birbirlerine çok benziyorlar ama belki duyacağıma hayırı duymayı tercih ediyorum en azından net ve kesin biliyorsun ki hayır... :)
Keşke : keşke öyle yapmasaydım, keşke böyle olmasaydı, keşke demeseydim, keşke gitseydim vs. vs. vs. oldu işte, şimdi napıcan ona bak! Niye bunu diyorsun ki? o zaman bir şeyi yapmadan evvel biraz daha düşün, keşke demeyiver!
Ama: hep bahane, hep kendini savunma. Ne ama? Ne? Ama şöyleydi, ama şuraya gitmem gerekiyordu, ama aradım, ama duymadın, ama istemiyorum. Ama ama ama. Deme bana ama!
Bu böyle olmaz : peki ya nasıl olur ya? Göster bakalım? Sen daha mı iyi biliyodun? O zaman bu zamana kadar nerdeydin? Bu olmaz, bu yapılmaz, böyle mi olur... Kurallarla yaşayan binlerce insanla dolu etrafımız. Her şeyin, her zaman bal gibi, istersen olabildiğini ya da olabileceğini gösteren, gösterebilen herkesi seviyorum ben.
Evet diyelim, olur diyelim, Ne yapsak? Nasıl yapsak? diyelim... ne güzel laflar onlar...
Demeyelim bu çirkin kelimeleri, kullanmayalım. Olmaz mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder