the and

uzun zamandır beklemekteydim; sabırsızlıkla, heyecanla, mutlulukla, korkuyla, acaba ile dolu bir sürü soru eşliğinde..

ama hepsi bitti, geçti, gitti.
rahatlamışlığın vermiş olduğu tarifsiz bir his var şuan içimde.

mutluyum; bitti
heyecanlıyım; asıl şimdi başlıyor
şaşkınım; yapacağımı düşünmemiştim
korkmuyorum; çünkü başardım

evet daha da merak ettirmeyeceğim; bittii. senaryom bitti. daha öncede bahsetmiştim zaten, kısacık da olsa söylemiştim. ve şuan son noktaya geldim, hatta noktayı koydum. çocukluk hayalimdi bu benim; bir sinema filmi yazmak. ve başardım. iyi ya da kötü. güzel ya da çirkin. beğenilir ya da beğenilmez (!) -ki gerçekten güzel oldu. insanın hayalini kurduğunda bile gözlerinin içinin parladığı bir olayın gerçeklik kazanması inanılmaz hoş. hatta hoş kelimesinin yetersiz kalacağı kadar görkemli, ışıltılı, mükemmel..
bundan sonrası ne olur çok net değil. ama benim için önemli olan bunu başarmaktı ve ben bunu yaptım. kendimi çok mutlu ettim. şimdi merak falan da ediyorsunuz tabi ama onun da bir sırası var. tanıdığım en tembel ve üşengeç insanlardan biri olan 'ben' en kısa zamanda buraya yazacağım. söz veriyorum, yazacağım.