adı çok önemli değil 'o'

sadece bir isim. sürekli karşıma çıkan, her yerde, her fırsatta, her ortamda. mutlaka telafuz etmek zorunda bırakıldığım ya da bana bir yerlerden sürekli kendini gösteren. bilmiyorum neden böyle ama şu sıralar o kadar gözümün önündeki. baktığım her yerde, görmek istemediğim her ortamda, okumak istemediğim her yazıda. inadına, beni üzmek istercesine, dalga geçer gibi gözümün önümde. sanki biri dalga geçiyor benimle. çok can sıkıcı olmaya başladı ama bu durum. ben hatırlamak istemedikçe daha da gösteriyor kendini, çok büyük ustalıkla. öyle yerlerde karşıma çıkıyor ki. yok artık dedirten cinsten. geçen gün mesela; tanıştırıldığım birinin adı, yanağını okşadığım ufaklığın ismi, face de ekleme talebi yollayanın ismi, dakika geçmeden dürtme geliyor bir başka adaştan. sonrasında biri bana birini anlatıyor ve o lanet soruyu soruyorum 'adı ne' diye  ve evet yine onun adı. şimdi nasıl aklıma gelmesin "o". her fırsatta karşımda iste, istemesem de gözümün önünde bitiveriyor. az önce yine çok berbat bir tesadüf olarak nefesimi kesti. üzüyorsun ama beni. çıkma karşıma n'olur çıkma. olma, biraz olma.